Wat is het verschil tussen een gecoëxtrudeerde plank van goede kwaliteit (of een zogenaamd “nieuwe generatie” plank, d.w.z. met een beschermende polymeerlaag) en een plank van slechte kwaliteit? In dit artikel zullen we bekijken hoe de beschermlaag op de plank wordt aangebracht. Die moet perfect aan de kern van de plank gelast zijn en dus bijna onmogelijk te verwijderen zijn. De onderstaande test toont echter aan dat dit niet altijd het geval is. Wij leggen uit waarom, en hoe u dat kunt controleren.
De NF 514 test: 5 uur in kokend water.
Om de kwaliteit van onze producten te garanderen, zijn de composiet terrasplanken van de “Nieuwe Generatie” van Océwood allemaal getest volgens de NF 514-norm. In het bijzonder met kokend water. Dit houdt in dat de composietplanken gedurende 5 uur in water gekookt worden om hun weerstand tegen vocht te testen.
Hier werd de test uitgevoerd met 2 planken:
- Composietplanken op basis van pvc (Océwood®)
- Composietplanken op basis van PE/PP (ander merk)
Ontdek hier het verschil tussen de verschillende samenstellingen van composietplanken.
Waarom zijn de “Nieuwe Generatie” planken van slechte kwaliteit?
Er zijn 3 redenen voor coëxtrusie van slechte kwaliteit.
1. Een probleem met de samenstelling
Composietplanken zijn samengesteld uit verschillende elementen: een polymeer + een cellulosevezel en additieven.
In het artikel “Massieve planken vs. honingraatplanken” hebben wij uitgelegd dat, van nature, in de meeste gevallen, en om volkomen mechanische redenen:
Massieve planken gewoonlijk samengesteld zijn uit:
- een meerderheid van cellulosevezels (b.v. houtmeel),
- en een minderheid van polyolefinen (PE/PP, voornamelijk gebruikt in zakken).
De planken met honingraatstructuur zijn gewoonlijk samengesteld uit:
- Een meerderheid van polymeren (pvc, voornamelijk gebruikt in buitenschrijnwerk)
- Een minderheid van cellulosevezels (b.v. houtmeel)
Hier is de plank getest met de “Nieuwe Generatie” planken van Océwood, gemaakt van Polypropyleen, maar met een honingraatstructuur. Deze eerste combinatie is niet de meest aanbevolen, omdat ze invloed heeft op de sterkte van de plank.
Wanneer pvc-lagen gecoëxtrudeerd worden op pvc-planken, trekken de moleculen elkaar van nature aan, vermengen ze zich en “trouwen” ze, omdat ze tot de familie van polymeren behoren die bekend staat als “Amorf” (een beetje zoals een boord spaghetti)
Polyolefinen (PE/PP) hebben een semi-kristallijne structuur. De moleculen zijn dus gerangschikt in een regelmatig raster (meer zoals een lasagneschotel). Voor coëxtrusie is dan noodzakelijkerwijs een bindmiddel nodig. Het is een bijzonder ingewikkeld proces om een zogenaamde “maagdelijke” laag te laten binden aan een gerecycleerde laag!
2. Temperatuurweerstand
De 2 soorten polymeren (pvc en PE/PP) reageren niet op dezelfde manier op temperatuurstijgingen. Dit is echter zowel bij extrusie als bij coëxtrusie een verplichte stap: het materiaal moet zacht worden gemaakt om het door de gereedschappen te kunnen laten gaan en het zo de gewenste vorm te geven voor het maken van composietplanken.
Zoals in de 2 onderstaande diagrammen te zien is, reageren amorfe (pvc) en kristallijne (PE/PP) samenstellingen niet op dezelfde manier op temperatuurstijgingen:
Pvc – Amorfe staat: stijf bij kamertemperatuur, het wordt zacht bij verhitting (neemt een rubberachtige toestand aan) maar zal nooit vloeibaar worden. Het transformatiebereik waarin het gebruikt kan worden voor coëxtrusie is bijzonder groot (ongeveer 100° afwijking).
PE/PP – Kristallijne staat: zoals uit het diagram rechtsonder blijkt, is het transformatiebereik voor het vloeibaar wordt zeer beperkt (ongeveer 30°c verschil), en de transformatie naar vloeistof is abrupt. Als de beschermlaag en de kern van de plank echter niet op hetzelfde ogenblik dezelfde temperatuur hebben, werkt coëxtrusie niet.
3. Verhouding cellulosevezels vs. polymeren
Zoals vermeld in het eerste deel van dit artikel, verschillen op composietplanken op basis van pvc van planken op basis van PE/PP in de verhouding tussen polymeer en cellulosevezels. Dat betekent:
PE/PP (half-kristallijne structuur) heeft een hogere verhouding cellulosevezels nodig om een goede sterkte te garanderen.
Dit hoge vezelgehalte geeft het zijn resistentie, want PE/PP, dat vooral in zakken gebruikt wordt, heeft niet even ideale mechanische eigenschappen als pvc. De dikte van de plank en de hoeveelheid cellulosevezels (houtmeel of vlasvezel bijvoorbeeld) zullen dus voor stevigheid zorgen, met een hoog percentage hout als resultaat, vaak zo’n 60 à 70%.
Pvc (amorfe structuur) vereist een goede houtkwaliteit. Maar dankzij zijn stevigheid heeft het geen volledig profiel nodig.
Pvc daarentegen is een uiterst sterk polymeer (vandaar het gebruik in de bouw). Dankzij zijn hoge mechanische resistentie heeft het minder cellulosevezels nodig (maximaal gewichtsaandeel minder dan 50% van het gewicht aan pvc), waardoor er geen dikke laag nodig is om de stevigheid van de planken te garanderen! Vandaar het honingraatprofiel.
Het aandeel aan cellulosevezels in de samenstelling kan ook problematisch zijn bij coëxtrusie. Probeer bijvoorbeeld eens te mengen:
- aan de ene kant een grote hoeveelheid bindmiddel (b.v. een ei),
- in een gelijke of grotere hoeveelheid bloem (b.v. tarwemeel).
Probeer dan eens een grote hoeveelheid bloem met een heel klein beetje ei te mengen. Moeilijk, toch?
Om samen te vatten…
Samengevat is coëxtrusie van planken op basis van PE/PP moeilijker te verwezenlijken dan coëxtrusie van planken op basis van pvc, omdat:
| PVC | PE/PP |
De moleculen trekken elkaar aan en vermengen zich van nature (Amorfe structuur) | De moleculen zijn in een regelmatig raster gerangschikt, in lagen. Er is dus een bindmiddel nodig (semikristallijne structuur) |
Het transformatiebereik van amorfe structuren is zeer groot en daarom zijn ze gemakkelijk te bewerken. Pvc wordt niet vloeibaar | Het transformatiebereik van half-kristallijne structuren is zeer beperkt en daarom zijn ze ingewikkeld om te bewerken. Er is een risico van plotselinge liquefactie (vloeibaar worden).  |
| De samenstelling van de planken bevat een groot aandeel bindmiddel, dat tijdens de coëxtrusie beter met de beschermlaag zal versmelten | De samenstelling van de planken bevat een groot aandeel cellulosevezels, die een extra barrière vormen voor de versmelting met de beschermlaag tijdens de coëxtrusie. |
Wat zijn de gevolgen van de nieuwe generatie composietplanken voor de beschermlaag?
Wanneer een slecht gecoëxtrudeerde plank aan de NF 514-test wordt onderworpen en dus gedurende 5 uur in kokend water wordt ondergedompeld, wordt het materiaal zacht en sijpelt er water tussen de beschermlaag en de kern van de plank. Omdat PE/PP kristallijn is, wordt het zeer vloeibaar bij verhitting en draagt het bij tot het bevochtigen van de cellulosevezels waaruit de plank is samengesteld.
Het risico: Tijdens het gemiddelde gebruik zijn de planken onderhevig aan regenwater, hitte, en vorst. Als er water in de planken sijpelt, en het vriest ‘s winters of in het voorjaar, zal het water uiteindelijk opzwellen als het bevriest en kan het de beschermlaag omhoogduwen, waardoor die op sommige plaatsen kan afschilferen na verloop van tijd.
Hoe kunt u coëxtrusieplanken van slechte kwaliteit vermijden?
Aarzel niet om een staaltje te vragen voor u uw bestelling afrondt, en controleer of de beschermlaag eventueel van de basis zou kunnen afschilferen. Zo kunt u de kwaliteit van uw nieuwe generatie planken controleren.
Océwood® Terrascollectie
Creëer een duurzaam, esthetisch en gemakkelijk te onderhouden (zwembad)terras met Océwood® composietplanken! Gemaakt in Frankrijk, ecologisch ontworpen, en milieuvriendelijker.
Bekijk de collectie